nonoram
Σας είχα υποσχεθεί απαντήσεις σε ερωτήσεις q and a με ποστ.
Πάμε λοιπόν.
Η fay ρώτησε :
«ποτέ ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες άσχημα από σχόλια στο ινσταγκραμ»
Ήταν πριν λίγες μέρες όταν φιλοξένησα τον πρωθυπουργό της χώρας στην εκπομπή για συνέντευξη.
Χωρίς να έχω προλάβει καν να ανεβάσω το παραμικρό, δεχτηκα κάποια, ευτυχώς λίγα, μηνύματα από ανθρώπους που μου ευχόντουσαν ψόφο , με αποκαλούσαν «💩», καταριόντουσαν το μέλλον του παιδιού μου.
Και αυτό γιατί απλά … ΕΚΑΝΑ τη δουλειά μου.
Μου πήρε μερικά λεπτά να συνειδητοποιήσω πως οι άνθρωποι αυτοί είχαν ταυτίσει αυτή την επαγγελματική μου στιγμή με πολιτική πεποίθηση, και την είχαν αποδώσει μέσα τους σε μια πιθανή πολιτική μου στάση.
Για λίγα λεπτά ένιωσα θλίψη, για την τοξικότητα, την παιδεία και τη νοημοσύνη κάποιων.
Ένιωσα όμως και θυμό για τον φασισμό που διέπει κάποιους ψυχισμούς με αποτέλεσμα να σου επιτίθενται ακόμα κ όταν ΥΠΟΘΕΤΟΥΝ ότι τολμάς να πιστεύεις ή να εξυπηρετείς οτιδήποτε ΔΕΝ υποστηρίζουν οι ίδιοι.
(Φανταστείτε πως αντιδρούν όταν οποιαδήποτε υπόθεση τους είναι… γεγονός.)
Μετά από λίγα λεπτά το ξεπέρασα, έγραψα στο βιογραφικό μου την συνάντηση με το πρωθυπουργό της χώρας, ( επί τη ευκαιρία τον ευχαριστώ θερμά για την τιμή , κάτι που δεν τόλμησα από φόβο να κάνω νωρίτερα) αλλά έγραψα ταυτόχρονα και όλους «εκείνους» στο πάνθεον της υπαρξιακής τους θλιβερότητας.
Σας είχα υποσχεθεί απαντήσεις σε ερωτήσεις q and a με ποστ.
Πάμε λοιπόν.
Η fay ρώτησε :
«ποτέ ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες άσχημα από σχόλια στο ινσταγκραμ»
Ήταν πριν λίγες μέρες όταν φιλοξένησα τον πρωθυπουργό της χώρας στην εκπομπή για συνέντευξη.
Χωρίς να έχω προλάβει καν να ανεβάσω το παραμικρό, δεχτηκα κάποια, ευτυχώς λίγα, μηνύματα από ανθρώπους που μου ευχόντουσαν ψόφο , με αποκαλούσαν «💩», καταριόντουσαν το μέλλον του παιδιού μου.
Και αυτό γιατί απλά … ΕΚΑΝΑ τη δουλειά μου.
Μου πήρε μερικά λεπτά να συνειδητοποιήσω πως οι άνθρωποι αυτοί είχαν ταυτίσει αυτή την επαγγελματική μου στιγμή με πολιτική πεποίθηση, και την είχαν αποδώσει μέσα τους σε μια πιθανή πολιτική μου στάση.
Για λίγα λεπτά ένιωσα θλίψη, για την τοξικότητα, την παιδεία και τη νοημοσύνη κάποιων.
Ένιωσα όμως και θυμό για τον φασισμό που διέπει κάποιους ψυχισμούς με αποτέλεσμα να σου επιτίθενται ακόμα κ όταν ΥΠΟΘΕΤΟΥΝ ότι τολμάς να πιστεύεις ή να εξυπηρετείς οτιδήποτε ΔΕΝ υποστηρίζουν οι ίδιοι.
(Φανταστείτε πως αντιδρούν όταν οποιαδήποτε υπόθεση τους είναι… γεγονός.)
Μετά από λίγα λεπτά το ξεπέρασα, έγραψα στο βιογραφικό μου την συνάντηση με το πρωθυπουργό της χώρας, ( επί τη ευκαιρία τον ευχαριστώ θερμά για την τιμή , κάτι που δεν τόλμησα από φόβο να κάνω νωρίτερα) αλλά έγραψα ταυτόχρονα και όλους «εκείνους» στο πάνθεον της υπαρξιακής τους θλιβερότητας.